Afgelopen vrijdag is het gelukkig rustig gebleven hier in Santa Rosa. Zaterdag was een vredesdemonstratie hier en ook die is gelukkig rustig verlopen. Veel buitenlanders hadden zich, net als ik, er helemaal buiten gehouden en zijn ook niet gaan kijken. Voor aanvang van de demonstratie was ik op straat en het leek wel of de halve stad zowat meedeed. Toen ik om 12 uur weer buiten was, leek het alsof er niks was gebeurd, dus ik was alweer opgelucht. Vandaag was ook alles rustig in Santa Rosa, al zag ik eind van de middag wel een aantal militairen posten bij het basketbalveld tegenover mijn huis. Maar goed, verder alles tranquilo hier.
Vanmiddag laat werd de avondklok naar 18.30 uur gezet, dus toen ik met Astrid en Bo door de stad liep, kwam een vrouw ons vertellen dat het beter was om naar huis te gaan – het was 18.15 uur en de avondklok zou snel ingaan. We hebben nu dus bijna 12 uur avondklok (tot 5 uur ’s ochtends) en deze zal morgenavond waarschijnlijk ook gelden. Je zag de meeste mensen ook naar huis lopen en toen ik om 7 uur naar buiten keek, zag ik niemand op straat. Terwijl er normaal altijd nog mensen buiten voetballen, basketballen, beetje rondhangen..
Vandaag zou Zelaya in Tegucigalpa aankomen, maar dat is uiteindelijk niet gelukt. Legerauto’s hadden de (gesloten) luchthaven geblokkeerd en zodoende kon het vliegtuig uiteindelijk niet landen (volgens Telesur TV is het uiteindelijk in Managua, Nicaragua geland).
De halve dag zat ik aan tv en internet gekluisterd om op de hoogte te blijven. Maar het is zo moeilijk om tussen al het nieuws dat je hoort, de waarheid te vinden. Niemand weet wat hij moet geloven. Zo hield de nieuwe regering een persconferentie, waarin men bleef volhouden dat alle acties legaal zijn verlopen. Er werd beweerd dat Nicaragua z’n troepen bij de grens heeft klaar staan, terwijl de president van Nicaragua dit ontkent. Ik weet ook niet meer wat ik moet geloven.
Ik weet alleen dat de onzekerheid blijft, niemand weet wat er gaat gebeuren en dat brengt natuurlijk onrust met zich mee. Het land wordt onvrijwillig in voor- en tegenstanders verdeeld en iedereen heeft andere informatie. Ongelooflijk hoe snel de situatie in een land zo kan verergeren en dat je machteloos moet afwachten.
2 opmerkingen:
Lieve Wendy
Wat een ongelofelijke spanning heerst er bij jullie.Wij leven mee en hopen dat alles goed zal aflopen.Hopelijk is het een beetje uit te houden voor je.Ik ben er van overtuigd dat je heel snel thuis zult zijn als het uit de hand gaat lopen.We hopen natuurlijk dat dat niet nodig zal zijn.Heel veel sterkte en veel liefs van tante Lies en Ome jo
Ha Wendy,
Zaten net te denken om je weblog weer eens bij te lezen, stuur jij net een berichtje voor ons. Wat een chaos in Honduras, jij maakt meer mee dan wij hoor! Wij weten niet hoe het is om een avondklok te hebben. Vermaak je je wel 's avonds?
Wat betreft de stroom in Nederland is het wel heel luxe zo hoor. Zelfs als het regent blijft de stroom gewoon...
Succes met jouw late loodjes en met alles regelen voor je hond.
Tom en Adine
Een reactie posten