dinsdag 30 juni 2009

De dag na de coup... en we worden in onwetendheid gehouden

Veel nieuws heb ik niet te melden: alle media in Honduras zijn afgesloten, alleen de regering kan berichtgeving doen. Wat we vandaag hebben gehoord, is dat de grenzen met Nicaragua, El Salvador en Guatemala 48 uur gesloten zijn, dat de regeringen die verbonden zijn in de ALBA (o.a. Venezuela, Cuba, Bolivia) hun ambassadeurs uit Honduras hebben teruggeroepen. Verder dat de Hondurese regering claimt dat er geen sprake was van een militaire staatsgreep: dat het Hooggerechtshof het leger bevel heeft gegeven om de president te arresteren voor al zijn misdaden, dat zijn “ontslagbrief” meteen door het parlement werd goedgekeurd en dat vervolgens de voorzitter van het parlement, Micheletti, werd geinaugureerd tot interim-president van Honduras. Alle landen die hebben gereageerd op de staatsgreep, hebben hem afgekeurd en erkennen de nieuwe president niet.

En de bevolking? Die wordt in het duister gelaten. En de meningen zijn verdeeld. Wat ik zo in het algemeen hoor, is dat velen de staatsgreep afkeuren, hoe slecht ze de president ook vonden. En dat niemand had verwacht dat dit zou gebeuren. Sommigen hopen op steun en hulp van buitenaf, anderen vinden dat het buitenland zich niet mag bemoeien met deze interne politieke crisis. De buitenlandse kranten geven aan dat het relatief rustig is in het land, maar we horen hier ook berichten over ontvoeringen en geweld van de politie tegen demonstraties.

Het is dus afwachten wat er gaat gebeuren. Binnen onze organisatie wordt iedereen aangeraden de komende dagen niet buiten Santa Rosa te gaan.

maandag 29 juni 2009

Staatsgreep in Honduras - nieuwe president

Velen hebben vast inmiddels gelezen of gehoord over de staatsgreep in Honduras vanochtend, waarbij de president uit z’n bed werd gehaald en naar Costa Rica werd vervoerd. Zelf kwam ik er pas rond 12 uur achter, aangezien we vanaf ongeveer 7 uur vanochtend geen electriciteit hadden (zoals op vele plaatsen in het land). Dus toen we eenmaal stroom hadden, werd me pas duidelijk wat er aan de hand was. Aangezien vrijdag een aantal keer werd gespeculeerd over een staatsgreep zaterdag en er toen niks gebeurde, dacht ik dat het allemaal wel mee zou vallen.

Inmiddels heeft Honduras een nieuwe, interim-president, Micheletti. Hij zal tot eind januari 2010 president van Honduras zijn – bij de verkiezingen in november zal een nieuwe president worden gekozen. Volgens de wet is hij de legale opvolger van de president, wanneer deze zijn ontslag indient. Je hoort nu verschillende verhalen over de hele politieke toestand in Honduras en het is helemaal opmerkelijk om nieuwsberichten vanuit Venezuela, Cuba, ed. Te horen – landen wiens presidenten 100% achter Mel Zelaya staan. Chavez heeft eerder dit weekend geroepen Honduras binnen te vallen “om de Hondurese bevolking te steunen” wanneer een staatsgreep zal worden gepleegd, en op TV zelfs de nieuwe president belachelijk gemaakt op een manier die me deed denken aan hoe Balkenende een paar jaar geleden “Harry Potter” werd genoemd.

Het is lastig een standpunt te krijgen of te nemen over de hele situatie. De meningen van mensen verschillen ook behoorlijk. In feite schiet de Hondurese bevolking er niet veel mee op: Zelaya was geen goede president en was in veel opzichten verkeerd bezig en de nieuwe president is zo ongeveer de meest corrupte persoon van Honduras. En de kandidaten voor de verkiezingen in november zijn evenmin ideaal.

In Santa Rosa hebben we er vandaag amper iets van gemerkt: alsof het een alledaagse zondag was. Maar inmiddels heb ik wel begrepen dat er op de weg veel militaire controles zijn geweest, maar dat ze niet zozeer angst aanjagen.

Er is een “curfew” ingelast van vanavond 9 uur tot morgenochtend 6 uur in het hele land. En morgenavond vanaf 6 uur. Morgenochtend hebben we een meeting op werk over de hele situatie, kijken wat ons te wachten staat. Zolang omringende landen zich er maar niet teveel mee gaan bemoeien, zeker wanneer iemand als Chavez zulke gevaarlijke uitspraken doet.

vrijdag 26 juni 2009

... en net op tijd weg uit Tegucigalpa

Zo, we hadden onze reis ook niet later hoeven plannen, of we waren terechtgekomen in een stad vol militairen en demonstraties. Ik zat te bedenken hoe ik de huidige situatie in Honduras zo duidelijk mogelijk kon beschrijven en kwam dit artikel op CNN tegen (op zoek naar informatie over de dood van Michael Jackson ;-))... en ik heb het idee dat het goed in een notedop beschrijft wat zich nu hier afspeelt... en het houdt echt nooit op in Honduras... :-(:

(CNN) -- A political crisis in Honduras escalated Thursday as a defiant President Jose Manuel Zelaya Rosales, followed by hundreds of supporters, led a loud but peaceful protest to a military base in order to personally take possession of thousands of ballots to be used in a contested referendum Sunday.

Zelaya, a leftist elected in 2005, suddenly found himself pitted against the other branches of government and military leaders over the issue of the referendum.

The referendum at the center of the storm asks voters to place a measure on November's ballot that would allow the formation of a constitutional assembly that could modify the nation's charter to allow the president to run for another term.

Zelaya, whose four-year term ends in January 2010, cannot run for re-election.

The Hondurans Supreme Court had ruled the referendum illegal, and Congress and the top military brass agreed, but Zelaya remained steadfast.

"Sunday's referendum will not be stopped," Zelaya said at the entrance of the military base where boxes of ballots were removed from storage and put into trucks to be taken to the presidential palace. Moving the ballots prevented them from being voided or destroyed to comply with the court's ruling of the illegality of the vote.

Zelaya and his supporters braved an overcast and rainy day and sang the national anthem as the cardboard boxes filled with ballots were moved out of storage.

"We have the right to vote and the right to organize," Zelaya said. "The military should rectify their position in favor of the people and ignore the extortion of the elite."

The protest was the latest in a day of developments that have created a political crisis in a country where some 70 percent of the population lives in poverty.

Earlier Thursday, the Supreme Court ordered that the military's top commander be returned to his job immediately, a little more than 12 hours after Zelaya fired the general for saying the armed forces would not support the referendum.

Gen. Romeo Vasquez Velasquez had said the military was caught in a difficult position because the Supreme Court had ruled earlier that the referendum is illegal, but Zelaya was going ahead with the vote and instructed the armed forces to provide security.

The heads of the army, navy and air force had resigned to show their support for Vasquez.

Zelaya referred to the court as the "Supreme Court of Injustice" after their ruling.

The court ruled 5-0 that Zelaya violated the general's constitutional rights by firing him without cause, said magistrate Rosalina Cruz.

Also on Thursday, the National Congress convened an emergency session at which many members lauded Vasquez and the military, calling them "heroes."

The general's firing was arbitrary, many members said.

The president of the Congress, Roberto Micheletti, said the assembly unconditionally supports the armed forces for respecting the constitution, news reports said.

In another blow for Zelaya, the Supreme Electoral Tribunal said Thursday the referendum is illegal.

The military chief had said after he was fired that he respected the president's decision to dismiss him but could not violate a Supreme Court order last week that prohibited the military from supporting the referendum.

"We are soldiers and we have to comply with our responsibilities," Vasquez said early Thursday.

"We are not afraid of any judge," he said. "We are only afraid of the judge of history."

Zelaya said he would ask the Organization of American States to investigate the "crisis," which he said was being perpetrated by people who want to hurt democracy in Honduras.

Congress passed a law Tuesday night that would prohibit a referendum 180 days before or after the planned November general election. Under that law, Sunday's referendum could not be held.

Politicians huddled Thursday as tension gripped the nation. Rumors of a coup had been circulating for days, heightened Wednesday when the armed forces were placed on high alert and held training exercises to prepare for civil disturbances and urban warfare, news reports said.

There were no signs of any military intervention Thursday, though.

David Matamoros, a member of the nation's Supreme Electoral Tribunal, said on CNN affiliate Televicentro that the election panel supports the military's action.

The military ruled Honduras for 25 years, until a democratically elected civilian government came to power in 1982.

Zelaya narrowly won the presidency on November 27, 2005, garnering 49.8 percent of the vote to 46.1 percent for Porfirio "Pepe" Lobo.

donderdag 25 juni 2009

16 uur rijden voor een uur bij immigratie


Afgelopen maandag moest ik naar de hoofdstad, Tegucigalpa, omdat ik eindelijk mijn visum zou kunnen krijgen. Na een hoop geregel afgelopen donderdag en vrijdag, konden we maandag om 12 uur met de auto vertrekken vanuit Sant a Rosa. Bo kon gelukkig een nachtje ergens logeren en dus vertrokken we maandag met z’n vijven richting Teguz. Een rit van zo’n 6 uur via Santa Barbara bracht ons langs ontzettende mooie gebieden van Honduras. Ik werd al meteen weer hebberig bij het zien van de artesaniakraampjes langs de weg. Zes uur lang hebben m’n collega’s me de oren van de kop gekletst en gezongen ;-), en ’s avonds hebben we bij aankomst heerlijk met z’n allen ergens gegeten.

Dinsdag stond ik om 9 uur bij het Ministerie van Migratie voor mijn afspraak met de advocaat en om 10 uur weer buiten: alles geregeld en ik hoef zelf gelukkig niet meer terug om m’n visum op te halen. Dat mag een collega ook doen – zolang het binnen een maand gebeurt. Rond 1 uur konden we eindelijk weer richting Santa Rosa vertrekken, nadat iedereen terug was van z’n vergaderingen en werkzaamheden. De terugweg was minder geslaagd: in totaal meer dan 8 uur gereden, files gehad wegens wegwerkzaamheden, een omleiding door de bergen gehad, en drie enorme stormbuien. Elke keer nadat we door een storm waren gereden, zei Don Carlos “Gracias a Dios”... en ik kon hem geen ongelijk geven, wat een vreselijke stormen! Bovendien hadden we ook nog het dilemma wat te doen: vanwege veiligheidsregels mogen we niet na 6 uur ’s avonds rijden, maar we hadden ook geen budget meer om een extra nacht ergens te overnachten. En dus hadden we geen andere keus dan door te rijden naar Santa Rosa – op eigen risico.

Eenmaal in Santa Rosa nog snel Bo opgehaald (bijna 3 uur later dan afgesproken, dus ik voelde me helemaal schuldig dat ik zo laat nog aanklopte) en uitgeput naar huis gegaan. In totaal binnen 2 dagen zeker 16 uur gereden voor een uurtje werk voor m’n visum.... ay ay ay.... gelukkig hoef ik dat maar 1 keer te doen!

Verder is ook deze week in Honduras het eerste dodelijke slachtoffer gevallen van de Mexicaanse griep: in het ziekenhuis van Santa Rosa is een 23-jarige vrouw die 6 maanden zwanger was, gestorven aan de griep. Da’s toch wel even 2 keer slikken voor mij, ook 6 maanden zwanger en ik woon om de hoek van het ziekenhuis :-(...

Afgelopen vrijdag had Claudia me uitgenodigd om naar een speciale gelegenheid van haar kerk te gaan en aangezien ze me al eens eerder had uitgenodigd, dacht ik “waarom niet”. Het was erg interessant om te zien hoezeer men opgaat in het geloof, met volle borst meezingt met de liedjes en er zelfs een karaokemachine is zodat iedereen kan meenzingen! Het was wel een mis van 3 uur, dus ik was wederom helemaal kapot toen ik thuiskwam. Het is apart om te beseffen hoe centraal de rol van het geloof is in het leven voor veel mensen hier.

Binnen ASONOG hebben we ook elke maandag (en vrijdag) het “devocional”: na gezang en het ochtengebed, neemt 1 programma de taak op zich om ofwel een stuk uit de bijbel voor te lezen en daarover een discussie te beginnen, ofwel dit op een andere manier in te vullen. Dit duurt meestal zo’n half uur en tot slot vertelt elke programma wat zij deze week gaan doen. Het laatste onderdeel is om elkaar meer te betrekken in elkaars activiteiten en meer samenwerking te creëren. Het is een verplichte activiteit voor al het personeel, dus ik zit er elke maandag ook bij, al heb ik tijdens het eerste gedeelte niets in te brengen. Het zou naar mijn idee interessanter zijn als deze activiteit meer gelinkt kon worden aan ons eigen werk, maar ja. Elke week komt het merendeel van de medewerkers en het is een van de weinige momenten dat je iedereen kan begroeten op kantoor en het geeft een gevoel van eenheid in de organisatie.

... en tot slot nog even leuk nieuws: Bo heeft de rabiestest doorstaan, dus dat obstakel hebben we overwonnen! Nu wordt het zoeken naar de juiste kennel en nog steeds de juiste informatie ontvangen van de vliegmaatschappij.... ik hoop dat het lastigste achter de rug is, maar 100% zekerheid dat Bo meekan, heb ik nog steeds niet!

vrijdag 19 juni 2009

Een oorzaak gevonden voor de aardbevingen?

Gisteren kreeg ik een mailtje doorgestuurd van een collega, waarin een verklaring wordt gegeven voor de aardbevingen. Want ook afgelopen maandag was er weer een van 5.5 op de schaal van Richter, alleen hebben we er hier in Santa Rosa gelukkig niks van gemerkt. Maar het blijft natuurlijk merkwaardig dat een land waar nooit aardbevingen voorkomen, ineens wordt getroffen door zoveel aardbevingen.

De oorzaak? Er wordt nu gespeculeerd dat er atoomproeven worden gehouden in de neutrale wateren van de Caribische Zee, redelijk dicht bij de eilanden Roatán en Utila, waar het epicentrum van de eerste beving lag. Er wordt beweerd dat er in totaal 5 proeven zijn gedaan (op dezelfde tectonische plaat als die van Honduras), waarvan de eerste in de nacht van 28 mei, toen wij de eerste aardbeving hadden.

Welke “bewijzen” worden hiervoor aangevoerd?

o Er kan nog geen verklaring worden gegeven voor de dode vissen die sinds de aardbevingen zijn aangetroffen bij de kust van Puerto Cortés

o De ergste aardbevingen hebben ’s nachts plaatsgevonden (ik snapte zelf ook niet waarom iedereen ’s nachts de hele tijd zo bang was voor een nieuwe beving, terwijl in mijn logica er net zo goed een overdag kon plaatsvinden)

o Binnen 2 weken zijn er 2 geologische storingen geweest in de Caribische Zee – dat is nog nooit eerder ergens voorgekomen

o Ze blijven waarschuwen voor meer aardbevingen, terwijl aardbevingen normaal gesproken niet kunnen worden voorspeld

o De eerste aardbeving vond plaats een paar dagen na de kernproeven van Noord Korea, die een aardbeving van 4.52 op de schaal van Richter veroorzaakte

Geen idee hoe betrouwbaar de informatie is en of we ooit te weten komen hoe Honduras in korte tijd zoveel aardbevingen kan hebben gehad. Maar het is natuurlijk een interessante theorie en mocht er iets van waar zijn, dan is dat natuurlijk vreselijk voor de Hondurese bevolking, die hierin machteloos is.

dinsdag 9 juni 2009

Het houdt niet op!

Sinds de aardbeving van 28 mei zijn er een paar honderd nabevingen geweest, waar wij hier in Santa Rosa gelukkig weinig van hebben gemerkt. Tot afgelopen zondagavond en ik al lekker in m’n bed lag. Alweer een beving van 5.7 op de schaal van Richter! Het epicenter lag zo’n 30 kilometer boven de kust van La Ceiba. Hij duurde maar 7 seconden, dus voor ik bij de deur was, was het al voorbij. Maar het was genoeg om Bo en mij wakker te houden voor een tijdje en geen goede nachtrust te bezorgen. Wederom wordt het hele land gewaarschuwd in de alarmfase te blijven en de nodige voorzorgsmaatregelen te nemen. De angst voor bevingen is weer opgerukt – in de kranten kon je verhalen lezen over mensen die na de beving buiten zijn gaan slapen.
Tegelijkertijd is op 1 juni het orkanenseizoen begonnen en hebben we een overzicht ontvangen van de te verwachten tropische stormen. Dus het houdt niet op in dit land.

Inmiddels zijn er ook 89 gevallen van Mexicaanse griep vastgesteld – het duurde even voor dit bekend was, aangezien het onderzoek in de VS moet worden gedaan. De meeste gevallen in San Pedro Sula, dus fingers crossed dat we het niet in Santa Rosa krijgen. Maar hoe groot is die kans? Hier is het enige grote ziekenhuis in Occidente, dus als er in deze regio iemand besmet is, zal hij of zij hoogstwaarschijnlijk naar Santa Rosa komen.

Verder ben ik nog steeds bezig met alles organiseren voor Bo, om hem straks mee te kunnen nemen naar Nederland. Ik wacht nog steeds op de resultaten van het bloedonderzoek vanuit de VS (ja, Honduras moet nog een grote klant zijn bij laboratoria in de VS!). Wanneer de uitslag positief is, kan ik Bo meenemen, zoniet, dan zal ik een andere oplossing hier voor hem moeten zoeken. Dan moeten we nl. voor een nieuwe rabiesvaccinatie zorgen en opnieuw de bloedtest doen en die moet weer 3 maanden voor vertrek zijn gedaan. Met nog 10 weken te gaan gaat dat natuurlijk niet lukken. Ik heb intussen met verschillende instanties in Honduras, Nederland
en de VS gepraat om de reis te organiseren en je wil niet weten hoeveel verschillende verhalen ik heb gehoord. Het wordt je op deze manier niet echt aangemoedigd om huisdieren mee te nemen..