... even iemand ophalen van het vliegveld...

Wanneer je in Nederland buiten de Randstad woont en iemand moet ophalen van Schiphol, neem je rekening met iets meer tijd ivm eventuele files, zodat je altijd op tijd aankomt.

M´n vader kwam dinsdagavond om 9 uur aan op het vliegveld in San Pedro Sula, zo´n 2 tot 2,5 uur rijden van Santa Rosa de Copan. Samen met onze chauffeur en met Bo (die voor de laatste controles naar de dierenarts moest), zou ik hem gaan ophalen.

We mogen uit veiligheidsaspecten niet na 6 uur ´s avonds rijden, dus we hadden besloten om rond 3 uur dinsdag te vertrekken, zodat we voor 6 uur in San Pedro zouden zijn. Maandagmiddag kregen we te horen dat er zeer waarschijnlijk wegblokkades zouden zijn en dus besloten we om 6 uur ´s ochtends te vertrekken, aangezien de meeste blokkades om 8 uur beginnen en we ze zo zouden kunnen ontwijken. Om 8 uur kwamen we bij Ceibita aan, zo´n 35 kilometer voor San Pedro Sula, en konden we niet door vanwege de blokkade, die in totaal 48 uur zou duren. Omdat we koste wat kost in San Pedro wilden aankomen, besloten we via Santa Barbara onze weg te vervolgen, een omweg van zo´n 200 kilometer. Don Carlos belde een collega om te bevestigen dat op onze nieuwe weg geen blokkades zouden zijn en begon ging het tweede deel van onze reis. Om 12 uur ´s middags kwamen we aan in San Pedro Sula!!

´s Middags hebben we al onze klusjes geklaard in de stad en heb ik eindelijk een kennel gevonden! Die wordt deze week aan huis geleverd, dus het lijkt te gaan lukken met Bo. Gelukkig hebben we verder geen last ondervonden in San Pedro Sula en kon m´n geluk niet op toen ik m´n vader zag op het vliegveld.

Woensdag zijn we ´s ochtends naar de dierenarts gegaan, die alle papieren voor Bo in orde gaat maken, en rond 11 uur richting Santa Rosa vertrokken. Wederom was er, nu halverwege, een wegblokkade en moesten we omrijden. Maar deze omweg duurde gelukkig niet al te lang en gaf ons een mooie route langs enorme suikerrietvelden. Op een gegeven moment moesten we even stoppen omdat we een smalle, vrij onstabiel uitziende brug over moesten rijden. En opeens hing Bo buitenboord: hij stond al de hele reis een beetje onrustig in de laadbak en trok net iets te hard, waardoor z´n (ijzeren) riem brak. Hij schrok er zelf een beetje van. Na hem weer vast te hebben gemaakt, ontsnapte hij al snel nog een keer, deze keer de vrijheid tegemoet rennend. Nouja... hij bleef in de buurt hoor ;-). En dus besloten we hem met extra touw vast te maken en konden we onze reis voortzetten.

Om ongeveer half 4 kwamen we aan in Sant Rosa, behoorlijk uitgeput van de hitte en de reis. Maar het belangrijkste was dat we er waren en verder geen problemen hadden gehad!

Iemand ophalen van het vliegveld zou niet al te lastig moeten zijn, maar kan voor je het weet 2 dagen in beslag nemen ;-)...

Laura: een foto van m´n buik!! J