Het houdt niet op!

Sinds de aardbeving van 28 mei zijn er een paar honderd nabevingen geweest, waar wij hier in Santa Rosa gelukkig weinig van hebben gemerkt. Tot afgelopen zondagavond en ik al lekker in m’n bed lag. Alweer een beving van 5.7 op de schaal van Richter! Het epicenter lag zo’n 30 kilometer boven de kust van La Ceiba. Hij duurde maar 7 seconden, dus voor ik bij de deur was, was het al voorbij. Maar het was genoeg om Bo en mij wakker te houden voor een tijdje en geen goede nachtrust te bezorgen. Wederom wordt het hele land gewaarschuwd in de alarmfase te blijven en de nodige voorzorgsmaatregelen te nemen. De angst voor bevingen is weer opgerukt – in de kranten kon je verhalen lezen over mensen die na de beving buiten zijn gaan slapen.
Tegelijkertijd is op 1 juni het orkanenseizoen begonnen en hebben we een overzicht ontvangen van de te verwachten tropische stormen. Dus het houdt niet op in dit land.

Inmiddels zijn er ook 89 gevallen van Mexicaanse griep vastgesteld – het duurde even voor dit bekend was, aangezien het onderzoek in de VS moet worden gedaan. De meeste gevallen in San Pedro Sula, dus fingers crossed dat we het niet in Santa Rosa krijgen. Maar hoe groot is die kans? Hier is het enige grote ziekenhuis in Occidente, dus als er in deze regio iemand besmet is, zal hij of zij hoogstwaarschijnlijk naar Santa Rosa komen.

Verder ben ik nog steeds bezig met alles organiseren voor Bo, om hem straks mee te kunnen nemen naar Nederland. Ik wacht nog steeds op de resultaten van het bloedonderzoek vanuit de VS (ja, Honduras moet nog een grote klant zijn bij laboratoria in de VS!). Wanneer de uitslag positief is, kan ik Bo meenemen, zoniet, dan zal ik een andere oplossing hier voor hem moeten zoeken. Dan moeten we nl. voor een nieuwe rabiesvaccinatie zorgen en opnieuw de bloedtest doen en die moet weer 3 maanden voor vertrek zijn gedaan. Met nog 10 weken te gaan gaat dat natuurlijk niet lukken. Ik heb intussen met verschillende instanties in Honduras, Nederland en de VS gepraat om de reis te organiseren en je wil niet weten hoeveel verschillende verhalen ik heb gehoord. Het wordt je op deze manier niet echt aangemoedigd om huisdieren mee te nemen..