En weer in Nederland...

En voor ik het me realiseer, ben ik al weer 2 weken in Nederland...

De laatste 3 weken in Santa Rosa zijn erg snel voorbijgegaan met een hoop geregel: al het werk overdragen aan Claudia, een laatste workshop organiseren, het emailsysteem installeren bij nieuwe collega’s, m’n rotzooi opruimen, inpakken, de reis voor Bo regelen... en tijdens de vrije dagen Santa Rosa en omgeving onveilig maken met m’n vader ;-). De laatste week ook nog flink ziek geworden, dus ik was blij toen we eenmaal konden vertrekken en ik het iets rustiger aan kon doen.... dacht ik dan..

In San Pedro Sula aangekomen werd het opeens toch een probleem dat Bo buiten bleef slapen, want ze hadden het ook aan andere mensen beloofd. Naar Los Molinos in San Pedro ga ik dus nooit meer... en dus hebben we een andere oplossing moeten zoeken en gelukkig gevonden. Toen we de volgende dag Bo eenmaal op het vliegveld ook zagen vertrekken, dachten we dat alles nu wel goed zou gaan. In Houston moesten we 4 uur wachten en zou Bo worden uitgelaten en eten gegeven (daar ben je verplicht voor te betalen, een niet misselijk bedrag). Pap en ik lekker eten en opeens hoorden we onze namen omroepen... we dacht en dat er iets met Bo was, maar nee... het was de eerste en meteen last call om in het vliegtuig te stappen. Een seconde later en ze hadden ons niet meer binnengelaten! De deuren waren al dicht en ze moesten de verkeerstoren bellen om ons nog binnen te laten. Onze koffers en Bo waren gelukkig nog in het vliegtuig, dus met een beetje vertraging zijn we uiteindelijk vertrokken... en we snappen nog steeds niet hoe we de tijd zo erg kunnen hebben gemist!

Op Schiphol aangekomen, werden we van hot naar her gestuurd om Bo af te halen, met telkens een ander verhaal. Uiteindelijk hebben we 4 uur moeten wachten voor we hem konden afhalen... en was er tijdens de hele reis niet met hem gelopen of had hij eten gekregen. Ik raad hierbij dus Continental Airlines af J - zowel om zelf mee te vliegen als om een huisdier mee te vervoeren. Een klacht zal nog op hun deurmat vallen ;-).

En nu terug in Nederland... nadat ik de laatste week in Honduras veel was afgevallen, ben ik hier in Nederland weer snel bijgekomen... heerlijk vers brood, kaas, heerlijke salades en ander fruit dan in Honduras... jummie jummie!! Ik heb mezelf nu wel weer onder controle, want ik kon haast niet stoppen met eten, haha! Ik heb wel de tijd moeten nemen om overal van bij te komen en daarnaast ook nog te werken. Alleen pas familie gezien en verder is het even stil geweest... Vanaf deze of volgende week zal ik iets actiever worden, dan begint ook m’n zwangerschapsverlof en is het aftellen begonnen!!