Veranderingen

Waar te beginnen als je zoveel te vertellen hebt en geen tijd neemt om rustig te zitten en je blog te updaten?

Velen zullen het al weten en wie het nog niet wist, bij deze: ik kom in augustus weer naar Nederland omdat ik zwanger ben en de bevalling graag in Nederland wil hebben. Een hele verandering in al m’n plannen, maar ik ben er heel erg blij mee en geniet erg van m’n steeds dikker wordende buik. Terwijl ik nu al het idee heb dat ik een gigantische buik heb, krijg ik op werk nog geen reacties, dus of ze zijn erg beleefd, of ze denken dat ik veel heb gegeten in Nederland, haha! Met ASONOG ga ik de komende maanden kijken hoeveel we voor augustus nog gedaan krijgen en hoe we m’n werk na m’n verlof gaan inplannen.

Bo neem ik in augustus ook mee en daar moet ik nu al veel voor regelen. Twee weken geleden had ik een ongeluk met schoonmaakspul om de goot te reinigen. Oke, in Nederland is dat spul ook sterk, maar hier dus 10 keer sterker. Ik liet de fles vallen en er viel ook iets over Bo’s poot... kwam ik 2 dagen later pas achter. En alhoewel ik hem die dag meteen onder de koude douche had gezet, heeft hij er alsnog 4^e graads brandwonden aan overgehouden. De eerste week kon ik alleen naar de dierenarts hier in Santa Rosa gaan, die me niet veel kon helpen en wel medicijnen gaf, maar geen dierenmedicijnen. Vorige week ben ik naar een dierenarts in San Pedro Sula gegaan en daar zei de dierenarts me dat de medicijnen veel te sterk waren voor een hond en dat de dierenarts in Santa Rosa geen geregistreerde dierenarts is. Zij heeft Bo helemaal verzorgd en goede medicijnen gegeven en na een week gaat het nu weer beter met hem, maar hij heeft echt veel pijn gehad, de arme hond.

Dat de dierenarts niet geregistreerd staat, zou normaal gesproken niet zo erg zijn. Achja, het is dat of niets hier. Alleen deze week moet Bo een bloedtest doen om aan te tonen dat hij voldoende antilichamen tegen rabies in zijn lichaam heeft. Dus mocht de vaccinatie die hij hier heeft gekregen niet sterk genoeg zijn, dan kan ik het hele proces opnieuw beginnen en kan Bo niet mee in augustus. Dan moet ik dus plan B gaan verzinnen, dat ik op dit moment nog niet heb.

 

Poeh, en er komt veel bij kijken als je een hond uit Honduras wil meenemen naar Nederland. Die bloedtest moet in een gecertificeerd laboratorium worden gedaan en het dichtstbijzijnde is in de VS. Dus de dierenarts in San Pedro Sula kan bloed afnemen en ik moet dat dan onder speciale voorwaarden en in een speciale envelop, naar de VS sturen om te laten onderzoeken. En dan krijg ik 3 weken later de uitslag. Maar voordat het bloed kan worden afgenomen, moet hij een chip in z’n lichaam hebben (voorwaarde van de VS; en het mag niet een tatoeage in z’n oor zijn). En ook dat kan niet in Honduras – dichtstbijzijnde stad is Guatemala Stad. Maar gelukkig kon de dierenarts me hierbij helpen: zij laat een chip vanuit Guatemala naar San Pedro Sula sturen en kan die bij Bo implanteren om vervolgens z’n bloed af te nemen. Dus dat hoop ik deze woensdag te kunnen doen, zodat ik m’n ticket in augustus kan boeken. Want de bloedtest moet 3 maanden voor vertrek naar Nederland zijn gedaan en niet later.

En zodra dit allemaal goed is, moet ik alle papieren organiseren en 10 dagen voor vertrek nog een laatste gezondheidsverklaring laten tekenen. Dus reken er maar op dat ik z’n thuiskomst ga vieren zodra we gezond en wel in Nederland zijn!

Alles wordt dus op het laatst geregeld en al ben ik daar hier wel al aan gewend, het blijft altijd meer in spanning zitten dan alles rustig op tijd organiseren. Volgende keer meer over werk!!