donderdag 28 mei 2009

Aardbeving Honduras



Ongelooflijk... gistermiddag las ik het berichtje van Tom en Adine, die in Lahore, Pakistan werken, ook via ICCO en Togetthere, over de aanslag op een politiebureau zo’n kilometer bij hen vandaan en ik dacht nog “he, hier is het eigenlijk nu vrij rustig...”..... tot vannacht rond half 3.

De eerste seconden dacht ik nog dat ik aan het dromen was, maar opeens besefte ik dat het een aardbeving was, dus ik rende naar de woonkamer, waar Bo hard stond te blaffen naar buiten en redelijk aan het trillen was. Het hele gebouw stond enorm te trillen en te schudden en ik dacht “dat gaat zo instorten”.... dus met bonkend hart pakte ik een trui en zocht Bo’s riem om naar buiten te gaan. Toen was het even stil en even later voelde ik een 2e beving, minder heftig, maar genoeg om het gebouw flink te laten schudden. Na die beving ben ik naar buiten gegaan, waar de huisbazin en de onderbuurvrouw inmiddels ook stonden. Alleen de huisbaas bleef boven om het nieuws af te wachten. En ineens besef je hoe gevaarlijk het kan zijn om hier in zo’n hoog gebouw te wonen.

We zijn een uur lang buiten gebleven in afwachting op naschokken, maar gelukkig is er niets meer gebeurd. Daarna heb ik geprobeerd te slapen, maar ben op dit moment vrij moe, zoals vele collega’s die hetzelfde hadden. De huisbaas bleek vrij snel tijdens de beving te roepen dat ze naar buiten moesten gaan en dat ze mij ook naar buiten moesten halen (hij zag dat de onderbuurvrouw al buiten was). Buiten zagen we weinig mensen, maar goed, zoveel huizen staan er in onze buurt ook weer niet. Later hoorde ik van collega’s dat inderdaad ook velen van hen naar buiten zijn gegaan om gevaar te ontwijken en dat niemand ooit zo’n zware aardbeving hier heeft gevoeld. Iedereen probeerde familie te bellen, maar de mobiele lijnen werkten niet.  Wonder boven wonder viel de electriciteit niet uit. Uiteindelijk hoorden we dat de beving zowel in San Pedro Sula als bij de grens bij El Salvador werd gevoeld, dus iedereen ging ervan uit dat het epicenter in El Salvador zou liggen.

 

Pas vanochtend kreeg ik te horen dat het een beving van 7.1 op de schaal van Richter was en dat het epicenter 64 kilometer boven Roatan (een van de Baia eilanden in het noorden van Honduras) en ik schat Roatan op z’n minst zo’n 400 kilometer van Santa Rosa de Copán. Honduras heeft nooit last van aardbevingen, dus dit is hoogst uitzonderlijk. Wel heeft het lichte bevingen wanneer er een aardbeving in de omliggende landen is, maar het epicenter ligt normaal gesproken nooit in Honduras. Behalve nu dus. Ze hebben eerst nog een Tsunami waarschuwing willen geven, maar die is inmiddels ingetrokken.

De kranten staan er vol van en ze kunnen nog niet echt zeggen wat de werkelijke schade is. Tot nu toe zijn er 5 doden gevallen waaronder 3 kinderen. Schade aan huizen, gebouwen en wegen is zeker te verwachten en ik hoop dat het inderdaad meevalt zoals ze nu melden. Hier in Santa Rosa heb ik nog niet van werkelijke schade gehoord, dus we hebben geluk gehad.

Mocht ik nog meer nieuws horen, dan zal ik dat zeker melden! 


1 opmerking:

Tom en Adine zei

Ha Wendy,

Het gevoel zal vergelijkbaar zijn geweest met de aanslag hier denk ik. Heftig hoor. Gelukkig dat je oké bent en je hond en huis ook.

En gefeliciteerd met je zwangerschap! Wat een goed nieuws. Dan kunnen we vast wel wat plannen als jij in de zomer terug komt, want dan zijn wij dus ook weer terug.

Succes met alle perikelen op het werk. Volgens mij doe je goed werk en het werpt zeker zijn vruchten af ook al lijkt dat soms niet zo...en duurt het zooo lang voordat er iets met je advies gedaan wordt of uberhaupt wordt nagedacht. Maar er zijn ook positieve dingen gelukkig!!!

Veel liefs Tom en Adine