Een huisgenootje en uitdagingen in werk

Zal ik met leuk of minder leuk nieuws beginnen?

In oktober kreeg ik te horen dat mijn directeur ernstig werd bedreigd wegens zijn politieke lobby voor de open mijnbouw hier in Honduras. Zoals ik al eerder een keer had verteld, is ASONOG de enige NGO in Honduras die strijdt tegen de open mijnbouw en voor een betere wetgeving hiervoor. En dat houdt in dat je als organisatie strijdt tegen corruptie, de regering (die de wetgeving (nog) niet verandert) en alle machtigen in Honduras die op welke manier dan ook profiteren van de open mijnbouw. Da’s niet mis in een land waar tijdens lokale verkiezingen (die in november werden gehouden) concurrentie wordt uitgeschakeld door moord: elke dag stond er weer een moord op een kandidaat in de krant.  

In november kregen we bezoek van ICCO, PSO en een vertegenwoordiger van het Ministerie van Buitenlandse zaken. Een van de belangrijkste punten op de agenda was de veiligheidssituatie van de directeur, ASONOG, en de open mijnbouw. En dus hadden we een bezoek aan de mijnen van San Andres georganiseerd en heeft Pury geprobeerd zoveel mogelijk vragen te beantwoorden.

 

De bedreigingen waren dusdanig groot, dat onze directeur uiteindelijk met zijn familie uit Honduras is vertrokken voor (zover ik weet) onbepaalde tijd. En dat heeft een behoorlijke slag gegeven aan de rest van de organisatie. Een collega gaat zijn plaats tijdelijk opvullen, maar je merkt nu toch wat een indruk en invloed deze man heeft binnen de organisatie. Hij is ook de enige persoon die een overzicht heeft van alles wat er speelt en van alle programma’s en projecten. ASONOG staat nu dus voor een behoorlijke uitdaging. Onze veiligheid loopt niet in gevaar, omdat de bedreigingen aan de directeur persoonlijk waren gericht, niet zo zeer aan ASONOG en haar medewerkers.

Een ander punt op de agenda van het bezoek van ICCO en PSO was de bespreking van mijn werkplan: nog iets te ambitieus, maar na een paar verbeteringen kan ik er wel mee aan de slag gaan. En over een paar maanden evalueren en wellicht nog een keer bijschaven.

In mijn werk blijft alles een uitdaging. M’n tweede workshop heb ik moeten uitstellen tot deze week, omdat teveel mensen niet konden komen (daar kom je dan op de dag zelf achter) en nee, communicatie heeft in de praktijk helaas nog geen prioriteit.

Ook ben ik druk bezig met de communicatiestrategie van EROC, met collega’s van het programma Participación Ciudadana. Binnen dit programma heb ik inmiddels een andere contactpersoon, omdat Hector me nooit of te laat informeerde over veranderingen en ik hem een keer heb laten merken welke gevolgen dat heeft. En dat moest ik wel doen, want een aantal collega’s had me gewaarschuwd dat het lastig is met hem samen te werken en nu ondervond ik dat zelf. Helaas heeft hij er niet heel veel van geleerd, want gisterenmiddag om 4 uur kwam hij vertellen dat onze meeting van vandaag van 4 uur naar 9 uur was verschoven. En dus had ik niet al mijn werk af (ermee rekening houdend dat ik nog een dag zou hebben). Ach ja, het is een aanpassing natuurlijk, maar efficient werken kun je het niet noemen ;-).

Goed nieuws: ik heb uiteindelijk 405 euro kunnen overmaken naar ASONOG voor de noodtoestand in Honduras. Het programma van Gestión de Riesgos zal het geld gebruiken voor medicijnen en verzorgingspakketen voor 30 families in de zone El Ramal del Tigre, in Tela Atlantida. Heel erg bedankt voor jullie bijdragen!!!

En dan persoonlijk nieuws: sinds afgelopen zaterdag ben ik de trotse eigenaar van Bo, een mixhondje van vanalles en nog wat, die wel eens heel groot kan worden aangezien zijn poten nu al enorm zijn. Ik slaap nu al beter dan de eerste nachten en hij heeft nog niks gesloopt – al wil hij wel echt overal in bijten. Met hem kan ik straks ook lekker ’s ochtends gaan rennen – hij waggelt nu nog een beetje, glijdt uit en is al twee keer in z’n enthousiasme van de stoep gevallen. Maar het is geweldig om weer een hond te hebben!! Ik ben nu al aan het uitzoeken wat ik moet doen om hem straks mee naar Nederland te nemen.

Verder heb ik afgelopen weekend weer een paar vrienden zover gekregen om Sint Pannenkoek met me te vieren, en kijk ik uit naar de vakantie straks!!