Las minas de San Andrés

Binnen het programma “Politieke lobby voor risicomanagement en mijnbouw” werkt Pury voor de mijnbouw-projecten. En wat een politieke complexiteit zit daarachter zeg... ik heb pas een klein deel gehoord en vind het nu al ingewikkeld.

Om een gemakkelijk voorbeeld te geven: Mario werkt via een Canadese NGO bij ASONOG, op het gebied van milieu. Hij was initieel toegewezen aan de mijnbouw-projecten van het programma, maar is daar uit moeten stappen omdat een Canadees bedrijf (Yamana Gold) eigenaar is van de mijnen van San Andrés. En dus is het politiek gezien geen slimme zet om iemand via een Canadese NGO te laten werken aan een project tegen de mijnbouw. En nogmaals: dit is een simpel voorbeeld.

Maandag ben ik naar de mijnen van San Andrés geweest om zelf te kunnen zien hoe verschrikkelijk ze zijn. Voorafgaand werden grapjes gemaakt over de eventuele gevaren van het bezoeken van de mijnen. Collega’s van ASONOG zijn tijdens eerdere bezoeken aan het gebied ook al meerdere keren tegengehouden of bedreigd. Dus hadden we onderweg, om iets veiliger te spelen, afgesproken dat we zouden zeggen dat we (ik en 3 collega’s, waaronder een Duitse en een Engelsman) toeristen zijn die het gebied willen bezoeken. Gelukkig zijn we door niemand van Yamana Gold tegengehouden.

Pury had tijdens de” Mesa de Regional de Occidente para la Gestion de Riesgo” al een presentatie gegeven over de mijnbouw in Honduras. En gaf ons tijdens de “rondleiding” veel informatie over de mijnen van San Andrés. Een aantal feiten:

• Het is schokkend om het gebied te zien en je kunt bijna niet geloven dat dit zomaar kan: een enorm gebied is gekapt en afgegraven voor de open mijnbouw – “abierto cielo” – voor de zoektocht naar goud
• Vroeger was het gebied net als de rest van de omgeving prachtig: vol bomen, planten, dieren, en een aantal dorpjes eromheen – het gebied is nu onherkenbaar
• Het zijn vooral buitenlandse bedrijven die investeren in en profiteren van de mijnbouw in Honduras
• Het gebruik van chemicalieën veroorzaakt een enorme vervuiling van grond en water (door oa lozing van het gifwater in de rivieren): 40% van het water in de omgeving is vervuild en veroorzaakt gezondheidsproblemen voor de inwoners, o.a. pigmentverkleuring bij kinderen
• De rivier naast de mijn heeft de kleur van cement, zo erg is de mate van vervuiling

• Het dorpje San Miguel ligt slechts 100 meter van de mijnen en is een “ghosttown” (zie fotos) aan het worden: de inwoners worden gedwongen (smartegeld) om te vertrekken, maar ze kunnen nergens anders wonen. Velen zijn inmiddels vertrokken, maar niet iedereen kan een andere woonruimte vinden
• Het bedrijf betaalt amper tot geen belasting over de winst en komt amper tot niet tegemoet te komen aan de veroorzaakte schade op het gebied van milieu en gezondheid
• Er worden naaldbomen geplant ter compensatie op omliggende stukken grond – deze grond is echter onvruchtbaar
• ASONOG is de enige NGO in Honduras die een project heeft tegen de mijnbouw en aan projecten werkt om de bevolking te helpen

En ik ben weer iets wijzer geworden over de problemen in Honduras. En over het werk dat mijn organisatie hier doet. En al is het intern een zooitje, er wordt zeker goed werk gedaan!