donderdag 22 januari 2009

Veranderingen voor het nieuwe jaar



Het nieuwe jaar is nog maar net begonnen en de ene verandering komt na de andere.

Op de eerste officiële werkdag na de vakantie, kreeg ik te horen dat er voor dit jaar geen budget zal zijn voor Melissa’s positie. Ik zal dit jaar dus alleen de afdeling communicatie moeten draaien – met Juan Ramon, die alle documentaires en videoverslagen van eventen maakt. En al heb ik vanaf het begin eigenlijk alleen gewerkt (Melissa zit momenteel nog steeds in Canada), het heeft wel degelijk gevolgen voor mijn werkzaamheden. Ik zal nu moeten proberen om mijn kennis en vaardigheden over te dragen aan de coordinadoren van alle programma’s, en zal ook meer uitvoerende werkzaamheden gaan verrichten, zoals het maken van het boletin, de website, etc. Ik moet er hierbij goed op letten dat ik blijf werken aan capaciteitsopbouw en duurzaamheid. Maar er zitten ook voordelen aan: ik word nu meer betrokken bij de werkzaamheden van de coordinadoren, word niet meer tegengewerkt bij veranderingen, en de nieuwe directeur heeft de communicatiestrategie hoog op de agenda gezet.

 

Verder kreeg ik deze week te horen dat we wederom alerter moeten zijn wat betreft veiligheid. ASONOG gaat dit jaar werken aan een veiligheidsmanual (vooral na aanleiding van de bedreigingen die mijn directeur vorig jaar heeft gekregen) en we hebben nu ook een extra bewaker bij ons kantoor. Zelfs intern wordt informatie als planningen van de verschillende afdelingen niet met iedereen gedeeld vanwege veiligheidsissues. En het is al vaker voorgekomen dat vertrouwelijke informatie naar buiten is gelekt.

 

Vorige week werd een partnerorganisatie van ons, OCDIH, bedreigd. Er is gelukkig niks gebeurd, maar we weten ook niet wat er verder kan gebeuren. Ik voel me gelukkig nog altijd erg veilig hier in Santa Rosa en heb nog geen vervelende situaties meegemaakt. Maar we moeten met alles wel voorzichter worden. Dat is ook een van de redenen waarom ik mijn blog tijdelijk prive heb gemaakt: er kan veel informatie op internet worden gevonden en persoonlijke informatie wil je dan natuurlijk ook zo goed mogelijk beschermen. Verder heb ik een hond die enorm groeit en goed kan bijten ;-).

 

Dan leuke veranderingen: mijn zusje Bonny is afgelopen zaterdagnacht bevallen van een gezonde, mooie dochter!! Superblij stond ik zaterdagavond te dansen en springen in huis en ik kan niet wachten tot ik haar zie in maart. Ze heet Bo – hoe groot is het toeval dat je dezelfde naam bedenkt??? Dit jaar ga ik ook een jongen maandelijks financieel steunen in zijn studie via een lokaal programma "Misiones Arbol de Vida". Een collega doet vrijwilligerswerk voor deze organisatie en zodoende heeft ze mij hierin geintroduceerd. Het programma financieert jongeren die ofwel uit de armste gebieden komen, ofwel een verleden van drugsgebruik hebben en weer op het rechte pad willen komen. Zo kan ik lokaal ook nog een steentje bijdragen!

En laatst heb ik meegedaan aan een soort bedevaartstocht naar de zwarte Christus. Kwam min of meer neer op een heerlijke wandeltocht door de prachtige natuur van Honduras, eindigend in een dorpje waar de zwarte Christus te bewonderen is in de kerk. En dat met Bo, Hannah en een groep studenten uit New York, die hier 2 weken als vrijwilliger werkten. Ze hebben zich goed gedragen (zeker aangezien ik ze 2 avonden daarvoor luidruchtig in de bar zag, completely misbehaving..). Bo was helemaal uitgeput aan het eind van de dag en ik kon 7 teken van m’n lichaam halen. Maar het was een superdag!

 

Bij ASONOG ben ik momenteel bezig met het veranderen van de website, het introduceren van nieuwe applicaties en een nieuw emailsysteem. En daar zit eindelijk schot in! Beetje bij beetje heb ik meer informatie gekregen over waar ik de bestaande documenten kan vinden, hoe de contracten in elkaar zitten, ed., zodat ik verder kan met het verbeteren van onze bestaande media. Dus ik kom er wel, met af en toe obstakels overwinnen ;-).


dinsdag 6 januari 2009

Gelukkig nieuwjaar!


Jeetje wat is december snel voorbij gegaan... Voor m’n vakantie heb ik nog fulltime aan de communicatiestrategie voor EROC gewerkt en ik was dan ook erg opgelucht toen ik hem op m’n laatste werkdag netjes kon inleveren. En blij dat ik eindelijk vakantie had, want dat had ik hard nodig. De laatste weken waren qua werk enigszins stresvol omdat het totaal niet opschoot met de communicatiestrategie van ASONOG, onze email er wederom uitlag (en ik alle adressen en mails kwijt ben en 4 weken niks heb kunnen ontvangen), en Melissa me nog steeds niet had geholpen met toegang tot de website. En dus om complete frustraties te voorkomen, heb ik me op de strategie voor EROC gericht, waar een wonder werd gevraagd, maar ik uiteindelijk wel ver mee ben gekomen.

 

En dus was ik erg blij toen het 14 december was en ik naar San Pedro Sula kon gaan om Beate op te halen. Een week eerder vakantie dan de rest, omdat Melissa me de verkeerde vakantiedata had doorgegeven – ach ja, ik begin ook een week eerder met werken.


We hebben eerst heerlijk uitgerust in Utila – en natuurlijk gedoken! Oh, wat heb ik dat gemist...

Na een dagje bijkomen in Santa Rosa, zijn we een paar dagen naar Antigua, Guatemala gegaan om te shoppen en de vulkaan Pacaya te bezoeken. Dat shoppen was geweldig, onze tassen konden haast niet voller en de vulkaan was super om te beklimmen. We stonden 2 meter van de stromende lava, waar het bloedje heet was – snel die foto maken want m’n schoenen smelten!

 

Na Guatemala hebben we kerst in Santa Rosa gevierd, waar kerstavond belangrijker is dan Kerstdag. We moesten behoorlijk improviseren met de maaltijden, maar hebben uiteindelijk heerlijk gegeten en pakjesavond gehouden. 


Oud op nieuw hebben we in Copan Ruinas gevierd, samen met Bo die mee op reis moest omdat ik geen doggie-sitter had. Honden worden hier niet echt als huisdieren gezien zoals bij ons. Zo is de Toshi, de hond van m’n huisbaas, op mysterieuze wijze verdwenen (de huisbaas verdenkt zijn vrouw ervan Toshi te hebben verkocht) en is de hond van Marco laatst gedood doordat iemand gif in hun tuin had gegooid. Dus ik houd Bo maar zoveel mogelijk bij me. 


Verder heb ik eindelijk de ruines zelf gezien en het stadje Copan Ruinas. En ik moet zeggen dat ik blij ben dat ik in Santa Rosa woon – Copan Ruinas is iets te toeristisch voor me.

Na Copan heb ik weer afscheid moeten nemen van Beate (snik snik..) en gisteren weer aan het werk gegaan. Da’s weer even op gang komen na zo’n heerlijke vakantie! Deze maand wil ik werken aan de website en een nieuw email systeem voor ASONOG. Ik ben weer helemaal opgeladen en verheug me op alle uitdagingen van het nieuwe jaar!